Konungsbók Goðmunds: Unterschied zwischen den Versionen

Aus MedievalCraft
Zur Navigation springen Zur Suche springen
(Erstellt)
 
(Weitere Experimente)
Zeile 8: Zeile 8:
<br/>
<br/>


<table width="1010px" align="center">
<table width="100%"> <tr style="background-color: #FFFFCC"> <td valign="top" rowspan="2" width="33%" style="border:1px solid #8898bf">
<tr style="background-color: #FFFFCC">
<div style="background:#FFFF99; border-bottom:1px solid #8898bf; margin: 1px; padding: 2px; font-size: 120%;"><div style="float: right;"></div>  
<td style="border:1px solid #8898bf" valign="top">
<center><b>Original</b> </center>
<div style="background:#FFFF99; border-bottom: 1px solid #8898bf; magrin: 1px; padding: 2px; font-size: 120%;">
</div>
<center>'''Annales Regni Elyria: Guldhaffen'''</center>
 
</div>
<div style="padding-left:7px; padding-right:7px">
<small>'''Willkommen''</small>
 
<br/>
<br/>
'''Z'''ur manung und dem gdenken jener hoch schreklichen tage wil ich hir zeugniß abgeben, von der Vervvüestung Nordmers unter Milrons grausamer herschaft, wie sie mir zugetragen ward von den üeberlebenden. So ich sprechen werde möeget ir mich wohl zum Narrn und Spinner erkläeren, doch gebe ich euch nun nichts als die warheit, im Namen der Vier.
</div> </td>
<td valign="top" width="33%" style="border:1px solid #8898bf;">
<div style="background:#FFFF99; border-bottom:1px solid #8898bf;padding: 2px; margin: 1px; font-weight: bold; text-align: center; font-size: 120%;"><div style="float: right"></div>Übertragung</div>
<div style="padding-left:7px;padding-right:7px">
 
<small>Á léttasta aldri, Goðmundr Konungr fór á sumrum til Austrvega, til þess at sjá yfir konungdóm sinn, at segja lǫg at þingum ok at heimta skatt. En er Goðmundr Konungr var á gamals, Vígleifr Konungsson fór fyrir fǫður síns sakir, at búask við konungsævi sína.<br/>
Á tuttugunda ok ǫðru ári einvalds Goðmunds Konungs, er sumar kom, Vígleifr fór at vanda til Austrvega, á þetta sinn með Vígmoði, syni sínum. Vígmoðr var þá fimm vetra gamall, ok þat var fyrsta sinn hann fór með fǫður sínum. Þeir hǫfðu með sér þá tíu menn, er váru hermenn allir ok tryggligir. Þessir fǫrunatar hǫfðu allir skjǫldu ok hjálma ok hǫggvápn.<br/>
En fǫr þeira varð slysagjǫrn.<br/>
Á milli Austrhafnar ok Neðribrunns er sá stóri fjallgarðr, er margar bjarkar greru. Þessi heitir Bjarkarmǫrk, ok leiðin eina liggr í gegnum þessi mǫrk.
Vígleifr ok fǫruneyti sín riðu í gegnum þá Bjarkarmǫrk, er svikaligir suðrmenn sátu fyrir þeim. En ekki er at segja frá hǫggva viðskiptum, svá lauk, at suðrmenn felldu þá alla, nema þá einn, er Bjarnharðr hét. Hann var sárr mjǫk af ǫrum, ok er Vigleifr fell, hann tók hest sinn ok flýði aftr til Austrhafnar.<br/>
Er Bjarnharðr kom at Austrhǫfn, bæjarlýðr tóku hann til hús Hauks hersirs. Er sár Bjarnharðs váru bundin, Haukr hersir spurði, hvat þá væri tíðendi um Vígleif ok hans aðra fǫrunauta. Bjarnharðr svaraði, at nær tuttugu suðrmenn dræpi þá alla í Bjarkarmǫrk. Nú var Haukr góðr vinr Vígleifs, er hann heyrði þess, hann varð hryggr mjǫk. En sár Bjarnharðs váru banvæn, ok litlu síðar dó hann.<br/>
Þann sama dag, Haukr lét búa vagn sinn ok fór með fimmtánda mann til þess staðar erí hríðinni þar til, er dráp komit fyrir. Haukr hitti þar Vígleif, er hekk á tré sem úbótamaðr, en fǫrunautir hans lágu undir hann. Haukr sá at gull Vigleifs ok dýrt sverð gullrekit hans váru tekin. <br/>
Haukr lét leggja í sleða líkin ok fór með þeim til Austrhafnar. Gerði hann þar bálfǫr mikla fyrir þá, ok bæjarlýðr allr sótti þessa brennu ok grét konungsson látinn, því at hverr norðmaðr unni honum hugástum.</small>


<br/>
'''L'''ang zeyt schon war das land Nordmers durch Milrons zorn gegeißelt, wie viel ander Lande Erianors. Es war um der jahre vieruntsiebzig vor dem Thron des Köenic Grimbold vom Geschlecht Wane jedoch, als der Kataklismus in vollen stäerke nach Nordmer wandt. Dereinst war unser heim Guldhaffen ein bescheiden, doch groß städtchen, schön anzubliken und voll regen handels. Doch dann began der Fluch, und die Erd fing unter uns an zu bebn.


<br/>
</div> </td>
'''T'''age und wochen üeber wirkte ungeheure Kraft auf das Land. Die felsen der küeste erhoben sich aus den wassern, und turmten wie riesig Kolosse im mer. Das gestein des Landes zerbrach, und langsam schoben sich die trüemmer hinaus auf die see, die spalten dort mit wasser geflutet. Die sich erhabenden und senkenden felsen zerstöerten wie milronisch unsre wunderschöene Stadt. Das erhabne quaderwerc der häeuser wurd zu schut zeriben, das Götterhus wart dem erdboden eben gesezt, der haffen versank im mer, und das frisch wasser im Grund wurd durch hereinströmend Salzflut verdorben.
<td width="33%" valign="top" id="box3" style="border:1px solid #8898bf;">
<div style="background:#FFFF99; border-bottom:1px solid #8898bf; padding: 2px; margin: 1px; font-weight: bold; text-align: center; font-size: 120%;"><div style="float: right;"></div>Übersetzung</div>
<div style="padding-left:7px;padding-right:7px">
<small>'''Willkommen''</small>


<br/>
<br/>
'''V'''ollständig zerstöert und verdorben war das land, unwirtlich jeden Lebens, und viele verließen unser Heim, suchten flucht hinter Elyrias ringen. So wars also ein leychtes für die milronsknechte des Nordens, uns zu überfallen und unser Land zu rauhben. Nun hoffen wir auf die gnade der Göter, daß die gerechthen Drey uns erlösen werden!


<br/> <br/> <br/>
</div> </td> </tr>
<tr style="background-color: #FFFFCC">
</td> </tr>
<td style="border:1px solid #8898bf" valign="top">
<center>[[Datei:Whaalthaan(sehrklein).png]][[Datei:Klosterportal(sehrklein).png]][[Datei:Marlo theater(sehrklein).png]][[Datei:Mahrland2(sehrklein).png]][[Datei:NMHafen2(sehrklein).png]]</center>
</table>
</table>



Version vom 15. Juni 2022, 23:54 Uhr

Medievalcraft.png




Obwohl erst einhundert Jahre seit dem Untergang des grokarischen Königsreichs auf erianischem Boden vergangen sind, ist doch ein Großteil des Wissens über diese Zeit bereits in Vergessenheit geraten, oder in den Köpfen der Menschen verdrängt worden. Als eines der wichtigsten schriftlichen Zeugnisse über die grokarische Fremdherrschaft an sich, aber auch über die Kultur der Grokaren und die Geschichte ihrer Interaktionen mit den Erianern gilt das sogenannte "Konungsbók Goðmunds", das Buch des Königs Goðmund. Diese prosaisch aufgearbeitete Chronik der Regentschaft des ersten grokarischen Fremdherrschers umfasst den Zeitraum von ungefähr -70 RD bis zum Tode Goðmunds im Jahr -22 RD, und wurde in mehreren mäßig gut erhaltenen Manuskript-Fragmenten überliefert. Lange Zeit vergessen, werden diese Fragmente im Zuge der neuerlichen Grokaren-Forschung nun endlich wissenschaftlich bearbeitet.


Aufgrund des Zustandes der Fragmente, sowie der Tatsache, dass der Text in der nordischen Sprache und mit grokarischen Runen verfasst wurde, ist eine Übersetzung der Chronik mit enormem Aufwand verbunden. Die Königliche Historische Akademie veröffentlicht hier alle Ergebnisse ihrer Arbeit, sobald vorhanden.


Original

'Willkommen


Übertragung

Á léttasta aldri, Goðmundr Konungr fór á sumrum til Austrvega, til þess at sjá yfir konungdóm sinn, at segja lǫg at þingum ok at heimta skatt. En er Goðmundr Konungr var á gamals, Vígleifr Konungsson fór fyrir fǫður síns sakir, at búask við konungsævi sína.
Á tuttugunda ok ǫðru ári einvalds Goðmunds Konungs, er sumar kom, Vígleifr fór at vanda til Austrvega, á þetta sinn með Vígmoði, syni sínum. Vígmoðr var þá fimm vetra gamall, ok þat var fyrsta sinn hann fór með fǫður sínum. Þeir hǫfðu með sér þá tíu menn, er váru hermenn allir ok tryggligir. Þessir fǫrunatar hǫfðu allir skjǫldu ok hjálma ok hǫggvápn.
En fǫr þeira varð slysagjǫrn.
Á milli Austrhafnar ok Neðribrunns er sá stóri fjallgarðr, er margar bjarkar greru. Þessi heitir Bjarkarmǫrk, ok leiðin eina liggr í gegnum þessi mǫrk. Vígleifr ok fǫruneyti sín riðu í gegnum þá Bjarkarmǫrk, er svikaligir suðrmenn sátu fyrir þeim. En ekki er at segja frá hǫggva viðskiptum, svá lauk, at suðrmenn felldu þá alla, nema þá einn, er Bjarnharðr hét. Hann var sárr mjǫk af ǫrum, ok er Vigleifr fell, hann tók hest sinn ok flýði aftr til Austrhafnar.
Er Bjarnharðr kom at Austrhǫfn, bæjarlýðr tóku hann til hús Hauks hersirs. Er sár Bjarnharðs váru bundin, Haukr hersir spurði, hvat þá væri tíðendi um Vígleif ok hans aðra fǫrunauta. Bjarnharðr svaraði, at nær tuttugu suðrmenn dræpi þá alla í Bjarkarmǫrk. Nú var Haukr góðr vinr Vígleifs, er hann heyrði þess, hann varð hryggr mjǫk. En sár Bjarnharðs váru banvæn, ok litlu síðar dó hann.
Þann sama dag, Haukr lét búa vagn sinn ok fór með fimmtánda mann til þess staðar erí hríðinni þar til, er dráp komit fyrir. Haukr hitti þar Vígleif, er hekk á tré sem úbótamaðr, en fǫrunautir hans lágu undir hann. Haukr sá at gull Vigleifs ok dýrt sverð gullrekit hans váru tekin.
Haukr lét leggja í sleða líkin ok fór með þeim til Austrhafnar. Gerði hann þar bálfǫr mikla fyrir þá, ok bæjarlýðr allr sótti þessa brennu ok grét konungsson látinn, því at hverr norðmaðr unni honum hugástum.


Übersetzung

'Willkommen



Weitere interessante Texte unter Literaturverzeichnis!







Scales 15x16.png Gesetze Grundregeln, Magna Charta Libertatum Sign 15x16.png Infos Erste Schritte, Rp-Leitfaden, Grundstücke, PvP-Leitfaden
Big house 16x16.png Reichsstädte Repugnaria, Elyria, Keldorn, Aretha King 13x16.png Ränge Unbekannter, Knecht, Beisasse, Bürger, Zunftbürger, Patrizier
House 14x16.png Provinzstädte Lerchenau, Niederbronn, Wasserau Coins 16x16.png Berufe Grobschmied, Plattner, Bogner, Magister, Sattler, Schneider .....
Default 16x15.png Dörfer Eikstedt, Blumfeld, Rothfurt, Westerlichte Temple 16x16.png Orden Ordo Miran, Ordo Marlo, Ordo Morolon, Ordo Milron
Blue flag 16x15.png Ländereien Mahrland, Whaalthaan, Schwarzberge, Dunkelland Gear 15x16.png Ämter Dekurio, Adelsfamilien